ส้มตำปลาร้า .. พาน้ำลายสอ

ใครๆคงปฏิเสธไม่ได้ว่าไม่ชอบส้มตำ โดยเฉพาะส้มตำปลาร้า แต่วันนี้มีบทความสาระสุขภาพจาก สสส.เตือนเรื่องส้มตำปลาร้ามาฝาก

จะว่าไปแล้ววัฒนธรรมการกินและการประกอบอาหารของแต่ละท้องถิ่น เป็นอีกหนึ่งสัญลักษณ์ที่บ่งบอกอะไรได้หลายอย่าง
ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของการใช้ภูมิปัญญาท้องถิ่น ที่มีการนำเอาสิ่งที่เหลือใช้จากการบริโภคมาปรับเปลี่ยนให้เกิดเป็นอาหารอีกชนิดหนึ่งได้อย่างน่าอัศจรรย์ ตัวอย่างที่เห็นชัดคือ คนใต้ชอบกินน้ำบูดู คนอีสานชอบกินน้ำปลาร้า
อาหาร 2 ชนิดนี้ แม้ชื่อต่างกัน แต่กรรมวิธีการทำนั้นไม่แตกต่างกันเลย
น้ำบูดู เป็นการนำปลาไส้ตันตัวเล็กๆ มาหมักด้วยเกลือให้ได้ที่ แล้วเอาแต่น้ำใสๆ หรือบางทีอาจมีเนื้อปลาปนมาบ้างมาใช้ในการบริโภค
ซึ่งก็แล้วแต่ความชอบของแต่ละคน ส่วนปลาร้าจะนำปลามาหมักกับเกลือ เมื่อได้ที่แล้วก็ใส่ข้าวคั่ว บางคนกินกันเป็นตัวๆ หรือบางรายก็นำแต่น้ำปลาร้ามาใช้เป็นส่วนผสมของอาหารชนิดต่างๆ
แต่ที่ขึ้นหน้าขึ้นตาและเป็นที่นิยมที่สุดเห็นจะเป็น ส้มตำปลาร้า
ซึ่งนับว่าเป็นอาหารขึ้นชื่อและพบได้ทั่วไป ไม่เว้นแม้แต่ในร้านอาหารใหญ่ๆ ท่านที่ชอบทานคงต้องระวังกันสักนิดเพราะอาจมีเชื้อโรคปนเปื้อน
สำหรับเชื้อชนิดนี้ มักพบในปลาร้าคือ เชื้อคลอสทริเดียม เปอร์ฟริงเจนส์
หากได้รับเชื้อนี้เข้าสู่ร่างกาย ทำให้เกิดโรคท้องร่วง กระเพาะอาหารอักเสบ เป็นไข้ อาเจียน
 มีที่ใดที่ตรวจพบการปนเปื้อน ดูได้จากตารางด้านล่าง
ทางที่ดี ผู้บริโภคควรต้องระมัดระวังในการเลือกซื้อและเลือกรับประทานอาหารที่ปลอดภัยต่อสุขภาพเองด้วย
ควรมีการอุ่นอาหารทุกครั้งก่อนรับประทานเสมอ ป้องกันไว้ก่อนดีที่สุด.